پروژه فرهنگسرای بامیان | گروه معماری هوبا (امیرعباس ابوطالبی ، هومن بالازاده)

پروژه فرهنگسرای بامیان
معماران: امیرعباس ابوطالبی ، هومن بالازاده

موقعیت: افغانستان،بامیان
وضعیت: ساخته نشده
مساحت: ۳۵۰۰ مترمربع
کاربری: فرهنگی
تاریخ: ۱۳۹۳
همکاران طراحی: مونا رضوی،مسعود رمانفر،الهام سیفی آزاد،امیر محبی،پرستو نظری،فاطمه تاجیک
جزییات: سمیرا حاجی بابا

پروژه فرهنگسرای بامیان

درباره پروژه فرهنگسرای بامیان

ایده مفهومی الهام بخش باغ های بابر ، محلی به نام باغ بابر است ، تا یک نمودار خطی (از جنوب غربی به شمال شرقی – یادآوری جاده ابریشم باستان) را به موازات صخره های بودا سازماندهی کند. محور ، با یک مسیر آب یکپارچه شده ، نمودار داخل و خارج پروژه را مشخص می کند.هدف تعامل بین فرهنگ های مختلف و سبک زندگی در مورد جاذبه های سایت است.

ایده طراحی

با توجه به الزامات و محدودیت های طراحی ، این پروژه در یک طبقه ساخته شده است تا امکان دسترسی آسان برای معلولین و معلولین با امکان انتقال از پایین ترین سطح سایت تا بالاترین خط ارتفاعی برای مسافران فراهم شود.ایده ای برای استفاده از شکل حیاط برای ساماندهی ساختمان اصلی و اتصال آن به زمین پروژه وجود دارد. در وسط این سازه و برای کاهش کار حفاری ، آمفی تئاتر سقف در شیب موجود توپوگرافی سایت قرار دارد. بنابراین ، سقف آمفی تئاتر نقش مهمی در نمودار ویژه پروژه دارد و به نمودار سایت به ساختمان اصلی می پیوندد.ایده دیگر ترتیب و یکپارچه سازی ساختمان اصلی به سایت به آرامی و صحیح است. بنابراین حفره های آلی (الهام گرفته از فضاهای حک شده از صخره) با هسته شبکه چوبی (چوبی) (در) مقیاس چشمگیر برای چندین منظور شکل گرفت.

۱. برای ترکیب منظره با ساختمان
۲- ایجاد فضاهای نمایشی و رویدادهای فضای باز به گونه ای که در داخل و خارج پروژه همزمان انجام شود.
۳. تأمین نور طبیعی و تهویه داخل
۴- برای شکل دادن ساختار پروژه

آنها از نظر جسمی در برابر تنش های زمین متحرک هستند. و همچنین سایه هایی را در کف بیرونی و عناصر داخلی ریخته می شود که در طول روز متفاوت است.در شب ، تضاد بین دیوارهای سنگین سنگین و تخته های چوبی بافته شده این اثر را برعکس می کند.آنها همچنین در طول روز از تهویه طبیعی به ساختمان کمک می کنند و فضای مناسبی را برای وقایع در فضای باز فراهم می کنند. تخته های چوبی کیفیت ساختاری را به ترکیب ساختمان معرفی می کنند.

فضاهای داخلی

تقسیم حجم طولانی به پنج بدنه تقریباً در سطح زمین کاملاً مشهود است که باعث می شود طرح بسیار مقرون به صرفه باشد و دسترسی آسان به معلولان را فراهم می کند. مناطق مختلفی توسط ستون فقرات گردش مرکزی متصل می شوند. ورودی ، لابی ، اتاق چای و دفاتر در منطقه ۱ قرار دارند ، یک بال در حال حمل منطقه نمایشگاه است و دیگری منطقه آموزش را نگه می دارد. مرکز تحقیقاتی و استودیو در منطقه ۴ واقع شده اند و سرانجام یک آمفی تئاتر در مرکز با ورودی از همان سطح و یک خروجی اضطراری به سمت شیب سایت وجود دارد.

محل پروژه

نمودار حرکت (انتقال) پروژه مطابق با محور باغ است که فعالیت های اجتماعی را در سه منطقه تعریف می کند.

منطقه ۱: سکوی روی سقف ساختمان اصلی که امکان حرکت و ۳۶۰ درجه دید پانوراما را در کل سایت و دره بامیان فراهم می کند.

 منطقه ۲: مراحل پشت بام آمفی تئاتر که به عنوان دسترسی عمودی و همچنین آمفی تئاتر باز استفاده می شود.

منطقه ۳: فضاهای نمایشی و حرکتی در فضای باز که امکان وقایع در فضای باز و نمایشگاه های آزاد را فراهم می آورد.

مواد ساختمانی و ایده ساختاری

ایده ای از دیوارهای طناب کباب وجود دارد که توده حرارتی را برای کاهش نوسان دما برای یک ساختمان با انرژی کم در یک پایه آجری و یک هسته شبکه چوبی (چوبی) (در) مقیاس چشمگیر که بارهای آن را تحمل می کند فراهم می کند.

طراحی ترکیبی از معماری پایدار و مهندسی دقیق (سفت و سخت) است.

مصالح ساختمانی کاملاً با آب و هوای محلی و شرایط اقتصادی سازگار است.

از نظر منبع برق ، مساحتی از سایت به پنل های خورشیدی داده می شود و یک ردیف از درختان محلی در محور اصلی پروژه کاشته می شود تا اثر باد را کاهش دهد.

به طور خلاصه ، ایده طراحی ترکیبی از معماری پایدار و مهندسی دقیق محلی است که مطابق با شرایط آب و هوایی و اقتصادی منطقه است.