ساختمانی در پَخ
معمار:دفتر معماری آینه (علی دهقانی، علی سلطانی، عاطفه کرباسی، سپیده شریعتمداری)
موقعیت :ایران، اصفهان،نجف آباد،چهارراه پلیس،خیابان ١٧ شهریور
وضعیت : تکمیل شده
مساحت: ۵۰۰ متر مربع
کاربری : اداری
تاریخ ساخت : ۱۳۹۲
تیم طراحی: علی دهقانی، علی سلطانی، عاطفه کرباسی، سپیده شریعتمداری
کارفرما: آقای سیدمحمد آیتی
جوایز : رتبه سوم گروه عمومی جایزه معمار ۱۳۹۲
درباره پروژه ساختمانی در پَخ
چالش های طراحی
از زبان معمار:زمانی که این پروژه به دفتر ما پیشنهاد شد، مدتی بود که کارفرما برای انتقال تیر برق مزاحم روبروی پروژه توسط اداره برق تلاش کرده بود و نتیجهای نگرفته بود. او هنوز درباره ساخت بنایش در این زمین، به خاطر این مشکل و شکل هندسی خاص آن مردد بود. بدتر اینکه، او هنگامی به سراغ ما آمد که اسکلت و سقفها اجرا شده بود و دیگر امکان جابجایی و تغییر آن نبود.
ایده طرح
اما در این میان، وسوسه تجربه طراحی نمایی در پخ، دید بسیار خوب زمین، هم از محیط اطراف به نمای ساختمان و هم از درون به بیرون، وجود درختی تنومند در شمال پروژه و نیز موضوع مقابله با نور غرب که تقریبا بیش از نیمی از پروژه در معرض آن بود، ما را برای طراحی این ساختمان مصمم کرد.
توسعه طرح
از بخت خوب ما، نور مزاحم غرب و ساختمانی با نمای زشت شیشهای و تیر برق مزاحم پروژه، هر سه در یك سمت بودند و درخت تنومند مجاور زمین، نور موافق و دید به كوههای شمال شهر، هر سه با هم در سمت دیگر قرار داشتند. ما تصمیم گرفتیم برای مقابله با نور مزاحم غرب و نیز كاهش دید طبقات به تیر برق و ازدحام سیمهای مزاحم آن و نیز ساختمان زشت روبرو، نقابهایی از جنس نما تعریف كنیم كه با برآمدن از سطح نما، هدف ما را برآورده كنند. این نقابها دید بدنه غربی را به سمت جنوب و دید بدنه روی پخ را به سمت شمال میچرخانَد و دید مزاحم بدنه شمال به دیوار پیشآمده را هم به سمت شمال جهت میدهد. همچنین زوایای برآمدن این صفحات که زاویه هر یک از سطح مجاور آن گرفته شده است، به نوعی مساله وجود ساختمان در پخ را در نما حل میکند.
طراحی نما
با توجه به كاربری اداری بنا، پنجرههای هر طبقه با ارتفاعهای متفاوت و متنوع، برای چیدمانهای داخل و با توجه به دیدهای مناسب اطراف، جانمایی شده است. رنگ سفید نما، هم بازیهای نور و سایه بر روی سطح نما را بهتر نشان میدهد و هم در آن محیط آشفته، به نما آرامش و تشخص میبخشد. در نهایت، ما به سطحی یكپارچه رسیدیم كه نقابها جزیی از نما به نظر برسند، انگار كه از همان سطح و با توجه به زاویه سطحی كه روی آن قرار دارند، جدا شدهاند. فكر میكنیم اكنون این ساختمان، به پاسخی یكپارچه در برابر مجموعه محدودیتهایی كه آن را محاصره كرده بودند، تبدیل شده است.