فصلنامه دانش شهرسازی شماره ۴

 

 

 

 

 

 

 

 

---

مفهوم مشروعیت و مفاهیم نزدیک به آن چون حقانیت، موجه بودن، اعتبار و …، همواره جزو حوزه­های مورد توجه ساختارهای سیاسی و نظام­های عمومی و حتی خصوصی بوده است. اما با وجود استفاده بلاغی از این مفهوم در گفتمان­های جاری در حوزه سیاسی، کمتر به دلالت­های آن در زیرنظام­های تخصصی یک حکومت، از جمله یک نظام شهرسازی، پرداخته شده است.

 

در سیر تکامل رویکرد بازآفرینی ­شهری توجه به مقولۀ مشارکت اجتماعی، منجر به شکل ­گیری رویکرد بازآفرینی ­شهری اجتماع ­محور گردیده ­است. مشارکت مردمی در فرآیند بازآفرینی منجر ­به افزایش سرمایۀ اجتماعی، حس تعلق­ به ­مکان و مسئولیت­پذیری نسبت ­به مکان خواهد­ شد و نهایتاً پایداری ­اجتماعی را بوجود خواهد آورد.

 

 دریافت کامل مقاله

 

 

---

فرایند توسعه در مناطق شهری پس از گسترش افقی و درنوردیدن اراضی منابع ملی و طبیعی و اراضی کشاورزی حومه شهرها، به تغییر کاربری اراضی ذخیره خدمات شهری و افزایش تراکم ساختمانی روی آورده و شهروندان را در چنبره افزایش جمعیت، تراکم، آلودگی­های محیطی و تنزل کیفیت زندگی گرفتار ساخته است.

 

توسعه شهرنشینی با افزایش سطوح نفوذناپذیر و به‌طور هم‌زمان با تغییرات چرخه هیدرولوژیکی همراه است. این امر باعث می‌شود تا حجم رواناب حاصل از بارندگی زیاد شده و درنتیجه رژیم رواناب تندتر بازمان تأخیر کوتاه‌تر و دبی‌های اوج بالاتر، حاصل شود.

 

 

بعضی از اندام های شهری می تواند نقش کلیدی در ایجاد جاذبه برای افزایش تعاملات اجتماعی داشته باشند، یکی از مهم ترین این نوع اندام ها، میدان ها هستند، باز آفرینی این نوع از اندام های شهری یک رویکرد برای افزایش تعاملات اجتماعی در مرکز شهر است.

 

 

مخاطرات طبیعی به دلیل شدت و زمان کوتاه اثرگذاری بر اجتماعات بشری تبدیل به یکی از دغدغه­های اصلی برنامه­ریزان و مدیران شهری در سال­های اخیر شده­اند. سهم کشور ما از این مخاطرات بیش­تر مربوط به زلزله است. شهر شیراز یکی از کانون­های پر خطر از نظر احتمال وقوع زلزله در ایران است.