کلینیک پردیس نور | گروه معماری رُخ

کلینیک پردیس نور
معمار:گروه معماری رُخ (علی بهزادی)

موقعیت : ایران، تهران، سعادت‌آباد
وضعیت : ساخته شده
مساحت : ۱۰۰۰ متر مربع
کاربری: کلینیک
تاریخ ساخت: ۱۳۹۰

درباره پروژه  کلینیک پردیس نور

این پروژه، مـرکـز تصویربرداری شش طبقه‌ای است به مساحت ۱۰۰۰ متر مربّع که دارای یک لابی انتظار نیز می‌باشد. در طرّاحی داخلی این کلینیک سعی بر آن بوده است که محیط برای بیماران نشـاط‌ آور باشد و از تـکرار فضـاهای معمولی درمانی پرهیز شود. لابیِ اصلی به متراژ ۱۵۰ متر مربّع شامل سه بخش پذیرش، اداری و انتظار است. قسمت انتظار بیماران با توجّه به تعداد زیاد مراجعه کننده و به منظور ایجاد تنوّع فضایی، در دو بخش طرّاحی شده است.

دو بخش اصلی

بخش اوّل دارای نشیمن‌های کوتاه و راحت‌تر می‌باشد که در یک قاب تیره محصور شده تا بر روی دیوارهای سنگی بلند موجود باعث شکست بصری شود و آن را از یکنواختی خارج سازد. بخش دوّم از سه ردیف صنـدلی چوبی دارای سطح نشیمن بالاتر تشکیل شده است. میز پذیرش در دو ارتفاع طرّاحی شده: یکی برای پذیرش بیمار و دیگری مخصوص میز کار کارکنان، که خود حدّ فاصل بین بخش انتظار و بخش اداری می‌باشد. دیوار بخش اداری با طرح های مورّب، از سایه‌ روشنـهای سبـز زیتـونی، در مقابل دیوار سنگی روبه‌­روی آن، ایجاد تضادّ کرده است.

طبقات

طبقات این مرکز هر یک کاربری و طراحی خاص خود را دارند، که در عین حال با منظورکردن یک سری عناصر طراحی یکسان (چیدمان و طرح نشیمن ها) با دیگر طبقات یکـدست شده‌اند و فقط میزهای پذیرش، آرایـش دیوارها و هارمونی رنگ در طبقات متفاوت می‌باشند؛ که خود نیز باعث ایجاد نشاط در بیماران و تکراری نبودن طبقات از لحاظ بصری برای مراجعه کنندگان می‌باشد. با توجّه به حجم پروژه، در طرّاحی و دکوراسیون فضاها استفاده از مصالح باصرفه‌ی اقتصادی مانند رنگ، پوسترهای رنگی، ام دی اف و گچ، مدّ نظر قرار گرفته است. همچنین نورپردازی مناسب محیط، جهت ایجاد نوری یکنواخت و گرم در تمامی فضاها و ایجاد شفّافیّـت و ارتباط بصری مناسب، از دیگر ویژگی‌های اصلی این مرکز درمانی می‌باشد.

ویژگی های کلینیک

همه‌ی مراکز درمانی سفید هستند ولی در این کلینیک کمی رنگ وارد کار شده است که این دو رنگ نارنجی و بنفش می باشند به دلیل تاثیرات خوبی که دارند. شاید نخستین مرکز درمانی هست که رنگ‌های متفاوتی دارد. این حرکت استرس و درد بیمار را کمتر می‌کند. همچنین بخش‌های انتظار بیماران مانند یکسری قرارگاه اجتماعی طراحی شده تا با هم حرف بزنند و سکوت آزار دهنده ای بر فضا حاکم نباشد.