آپارتمان شماره صفر | شرکت طرح و ساخت طَرا
آپارتمان شماره صفر
معمار: شرکت طرح و ساخت طَرا (سید حسن علوی زاده، سیمین فرهنگی)
موقعیت: ایران،تهران
وضیعت: ساخته شده
مساحت زیربنا: ۲۱۰۰ مترمربع بنا به همراه ۲۴۰متر روف گاردن
مساحت زمین: ۴۵۰ مترمربع
کاربری: مسکونی
تاریخ ساخت: ۱۳۹۸
همکاران تیم طراحی: مجید پورمیرعلی، محمدرضا عبیری، ثمینه جوادی، زهرا اکبری، امیرحسین روستایی، احمد پارسا
کارفرما: آقای خانی
تأسیسات مکانیکی: علی خوشنویس
تأسیسات الکتریکی: قاسم سلگی
همکاران اجرا: علی بهرامی راد
طبقه ی منفی یک: پارکینگ
طبقه ی همکف: لابی و پارکینگ
طبقات اول تا پنجم: ۶ واحد مسکونی (۴ طبقهی تک واحدی و یک طبقهی دو واحدی)
پشت بام: باغ-بام
فضای آزاد: رمپ دسترسی به پارکینگ طبقهی زیرزمین و باغچههای فضای سبز
سازه: قاب خمشی بتن آرمه با سقف تیرچه بلوک
تأسیسات: تهویه ی مطبوع با سیستم داکت اسپیلت به همراه گرمایش از طریق موتورخانه ی مرکزی با دیگ چگالشی
عکاس: محمد حسن اتفاق
مشخصات پروژه آپارتمان شماره صفر
کاربری فعلی و قبلی بنا: بنا با هدف ساخت مسکونی آغاز گردیده بود. طراحی بازسازی مجددا با هدف مسکونی در مرحلهی اتمام اجرای سازه و دیوارکشیهای منطبق بر طرح قبلی صورت گرفته است.
محدودهی مداخلات:تخریب دیوارکشیهای موجود، تغییر جدارههای پاسیو، تصحیح شمشیری دستگاه پله و تخریب پیشانی پیش آمده در نمای شمالی.
وضعیت بنا قبل از بازسازی: بنا در مرحلهی سفت کاری با دیوارچینی نا تمام به تیم طراحی ما محول گردید.
سازه و تأسیسات اولیه: سازه و تأسیسات بنا با هدف ساخت مسکونی آغاز گردیده و سازه بر اساس طراحی قبلی اجرا و به اتمام رسیده بود. تیم ما کار خود را بر روی دیوارکشیهای منطبق بر طراحی قبلی که توانایی تطبیق با خواست و سلیقه کارفرما را نداشته، آغاز نمود.
ایده ی طراحی:
بنایی خسته و نیمه جان با دیوارچینی های ناتمام و نابجا در احاطه ی ساختاری حجیم و دستگیر از جنس بتن که به دور از تمهیدات معماری در میانه ی راه رها شده، توصیفی واقعی از حیات پروژهای است که برای رشد و تعالی پس از تولد به دفتر ما سپرده شد.
ایدههای طراحی با نگاهی کل نگر و با توجه به مقیاسهای درشت شهری و نیز خرد معماری داخلی و جزئیات اجرایی پروژه شکل گرفتند. در طراحی حجمی استفاده از حداقل عناصر ترسیمی-نقطه و خط-، ما را به شکلگیری سادهترین شکل هندسی یعنی “مثلث” رهنمون میدارد. پس، ساده انگاشتی همزمان معنا و فرم، عنوان پروژه را به “آپارتمان شماره صفر“ مبدل ساخت.
چالش ذاتی سازه و معماری آن زمان که بایستی ساختار از پیش موجود بتنی، رخت معماری به تن کند، ناخواسته چالشهای متعددی را در پیش روی طراح قرار داده و خواستههای سفارش دهندگان، سختی حل موضوع را بر ما دو چندان ساخت که به اختصار روایت میگردد. وجود ستونهای حجیم در میانهی بنا، ناگزیری طراح در تعریف فضای داخلی واحد مسکونی آن چنان که مرز تداخل فضاها را به الزام شکل گیری جدارههای کوتاه با فرم حجمی خاص مجاب و ایجاد ترکیب حجمی یکپارچه با عناصر سازهای موجود و عملکردهایی همچون شکل گیری رختکن ورودی و دیوارهی منفصل کنندهی سالن از آشپزخانه را پدید آورد.
شکلگیری آپارتمان شماره صفر
توجه ویژه به حل همچون موضوعی در حوزه ستونهای پیرامون بنا، شکلگیری جدارهای با عملکرد گالری برای نمایش سبزینگی در پارکینگ طبقه همکف، و نیز تأمین فضاهای تأسیساتی خاص و پنهان برای مشاعات بنا در بدو ورود به لابی طبقهی همکف را موجب شده است. لزوم دقت نظر در حل معضلات وضعیت موجود از جمله تیر شانه گیر راه پله در تمامی طبقات، بستر خلق فرمهای مثلثی با توجه به تشریح ارتباط معنایی عدد صفر و فرم مثلث را فراهم نمود و بستر بروز خلاقیت فرمی در نقاط شاخص مشاعات و یا حمام پشت راه پله انجامیده است.
همزمان که خواسته های سفارش دهندگان پروژه برای استفادهی حداکثری از نور، تأمین دید و گسترش پروژه از درون به بیرون بنا، موجب تعریف مجسمه وار بنایی کاملا مدرن و ساده گردیده که رنگ غالب سفید و نوارهای تیره رنگ دور آن با پنلهای براق و درخشندهی مس امکان رؤیت گذار زندگی بنا در مرور زمان با تحول رنگ مس را به عرصه کشانده است. استفادهی سنجیده از رنگ سفید در پوستهی بیرونی و همراهی آن با رنگ سیاه که در نقاط خاصی از داخل بنا خصوصا مشاعات لابی، پارکینگ، راه پله، رمپ حیاط و حتی بخشهای بخصوصی از باغ–بام، تلاشی بوده در جهت تعریف موجودی واحد و تعریف شده از جنس تکامل تضاد و پوشش آن در آراستگی تمام قد سپیدی و سیاهی در نگاه مخاطب.
مصالح
پویایی و جهت بخشی با الفبای فرمی مثلث گونه که با بازی نور و سایه در روند تغییر روز و شب و در گذار فصول سرد و گرم همراه شده، تلاشی بوده بر حفظ ایدههای اولیهی طراحی که در ساختار محدود فرصتهای آن، با اعمال جزئیات اجرائی خاص تلاشی بوده در جهت رفع نیاز پروژه به رنگ و لعابی خاص و مقاوم در نماهای اصلی و فرعی و جدارههای پروژه از جمله به کارگیری صحیح و اصولی پنلهای بزرگ سنگهای کریستالی-غیرساختمانی- بسیار مقاوم همچون سنگ هرات را در مقیاس شهری تعریف و استفاده از جایگزینی مناسب همچون سنگ سیرجان در مقیاس معماری را تأیید نمود.
موجودیت از پیش مقید شدهی بنا برای جای گیری دستگاه پله، نورگیر پاسیو و جانمائی ستونهای سازهای، روال شکل گیری پلان طبقات را در مسیری مشخص رهنمون ساخته است. در طبقات ۴-۱، همنشینی آشپزخانه، نشیمن و سالن به عنوان حوزهی عمومی واحد و راهروی ناگزیر طولانی دسترسی به اتاق خوابها با ریزعملکردهای خاص همچون رختشورخانه، سرویس، سونا با جدارهی شربتخانه در ابتدا و آبدارخانه سرویسها در انتها به شکلگیری حوزه خصوصی اتاق خواب ،کمک شایان نموده است. در شکلگیری فضای داخلی مسکونی، تلاش برای تعریف عملکردهای متنوع همچون اتاق مطالعه و کار، اتاق کودک و اتاق فرزند نوجوان خانواده در کنار اتاق خواب والدین، تأمین بیشینهی فضای آزاد از طریق تعریف باغچههای حداقلی در محوطهی حیاط و نهایتا خلق باغ-بام در پشت بام پروژه خواستههای سفارش دهندگان بوده است.
نوآوریها و مزایای پروژه آپارتمان شماره صفر
ایجاد نمای هندسی، مدرن و مدولار: با سنگ کریستال سفید هرات- با کاربرد سنگ مزاری- در ابعاد حکمی ۶۰*۱۵۰ در کنار قطعات پنل کامپوزیت با روکش فلز مس که در شروع روند اکسیداسیون می باشد. تمرکز و توجه ویژه به ستونگذاریهای غیر حرفهای در میانهی بنا و ستونهای حجیم: فضای مشاعات همکف با ایجاد جدارههای با فرم گالری در فضای پارکینگ و نیز فضاهای تأسیساتی نیازمند پوشش و جدارههای کاربردی جداکننده سالن از آشپزخانه و رختکن در فضای داخلی مسکونی.