مجله علمی منظر شماره ۱۵ تابستان ۱۳۹۰ (۲)
فهرست مقالات در نشریه علمی منظر شماره ۱۵ (بخش۲)
چکیده مقاله ۹ نشریه مجله علمی منظر شماره ۱۵
زمان، صورتگر منظر؛ بررسی مفهوم زمان در پیدایی منظر | خوائو نونش
۱ .تصور زمان
«آلبرت اينشتين» در مكالمه اى با «كارناپ»، فيلسوف آلمانى، كلمة ” اكنون” (Now) يعنى لحظة حال (moment present ) را چيزى ويژه تعريف مى كند كه از گذشــته و
آينده متفاوت اســت و در دنياى فيزيك نمى توان آن را تفســير كرد. كارناپ نيز نه تنهابا اين ادعا مخالف بود كه توالى زمان مند وقايع با علم فيزيك قابل تفسير نيست، بلكهتجربة انســان از زمان را شامل رويكردهاى مختلف به گذشته، حال و آينده مى دانستكه به لحاظ نظرى با روانشناســى نيز توجيه پذير خواهد بود. در حقيقت، بسيار مشكل اســت كه تصورات غيرقابل برگشت را به صورت فيزيكى تفسيركنيم.
چکیده مقاله ۱۰ مجله علمی منظر شماره ۱۵
سخن مرکز | ناصر براتی
چکیده مقاله ۱۱ مجله علمی منظر شماره ۱۵
پیاده راه، محرک توسعه در بافت کهن شهرى؛ بررسى نقش محور استروگت در شهر کپنهاگ | کیومرث حبیبی، مصطفی بهزادفر، آیرین جابری
از شهرهایى با شبکه خیابان هاى بدون خودرو و معروف به شهرهاى مخصوص عابران پیاده می توان به عنوان بهترین مکان هاى زیست در دنیا نام برد. این نوع از شهرها که در آن زیبایى، لذت، راحتى و شبکه اى از خیابان ها و میادین مخصوص عابران پیاده موج می زند در بسیارى از مناطق تراز اول دنیا در حال افزایش است که از مهم ترین این شهرها می توان استکهلم ، کپنهاگ ، مونیخ، فرانکفورت و رم را نام برد.
چکیده مقاله ۱۲ مجله علمی منظر شماره ۱۵
زندگی پیاده ایمن؛ دسترسی پیاده به ا‌‌‌یستگاه‌های حمل و نقل عمومی | سید مهدی معینی
پایداری شهرها به عوامل متعددی از جمله سیستم حمل و نقل کارا و کارامد وابسته است. رشد سیستم حمل‌و‌نقل شهری در کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه در گذشته پیامد‌های یکسان و برابر برای ساکنین خود فراهم نکرده است و الزاماً موجب پایداری این شهرها نشده است. سیستم حمل‌و‌نقل پایدار شهری بایستی تحرک و دسترسی را برای تمامی اقشار مختلف شهری به طور برابر، ایمن، راحت و مناسب فراهم آورد.
چکیده مقاله ۱۳ مجله علمی منظر شماره ۱۵
تجربه‌ای تاریخی در منهتن؛ احیاى “های لاین” رویکردى در تداوم منظر شهرى | محمد عسکرزاده
شکلی ساده از تعریف زندگی یک شهر، همنشینی کالبد شهر و ساکنین و شهروندان است. از آنجایی که هرکدام از این دو طول عمر مساوی و برابر یکدیگر ندارند لذا نسل‌هایی از هرکدام با دیگری هم‌عصر می‌شود و همپوشانی زمانی اتفاق می‌افتد. بدان معنی که نسلی از انسان‌ها، زندگی نسلی و گروهی از ساختمان‌ها و عناصر شهری را تجربه می‌کنند. آن نسل از ساختمان‌ها بعد از مدتی فرسوده یا تغییر شکل و کاربری داده می‌شود و یا به‌طور کلی بازسازی می‌شود. در مقابل، ساکنین نیز جای خود را به فرزندان و یا مهاجرین می‌دهند.
چکیده مقاله ۱۴
گذر از فرهنگ به پارکینگ؛ بررسی طرح پیاده‌راه خیابان صبا | رسول رفعت ، سروین الهی
تداوم رشد انسان در گرو زندگی و تعاملات اجتماعی است و موجودیت شهر با حضور انسان‌ها در آن معنا پیدا می‌کند. یکى از فضاهاى جمعى که می‌تواند نقش حایز اهمیتى در ارتقاى فعالیت‌هاى اجتماعى‌ـ فرهنگى جامعه ایفا کند، پیاده‌راه است. حرکت عابر پیاده در پیاده‌راه‌ها، به‌واسطه طراحى مناسب و شناخت مبتنى بر جنبه‌هاى منظرین شهر، موجب افزایش ادراک، ارتقاى هویت و احساس تعلق به محیط و زیبایى می شود.
